یکی رفت، یکی موند،یکی از غصه هاش خوند،یکی برد، یکی باخت،یکی با قسمتش ساخت، یکی رنجید، یکی بخشید، یکی از آبروش ترسید، یکی
رد شد، یکی بد شد، یکی را پند مقصود، ولی تو بمون خدا با ماست...
من و تو دو تا پرنده تو قفس زندونی بودیم، جای پر زدن نداشتیم ولی آسمونی بودیم، اما یک روز اونایی که ما رو با هم دوس نداشتن، تو رو پر دادن
جاتم یه دونه آیینه گذاشتن،من خوش باور ساده فکر میکردم رو به رومی،گاهی اشتباه میکردم من کدومم تو کدومی، تا که یک روز باد وحشی
رویاهامو با خودش برد،قفش افتاد و شکست و آیینه افتاد و ترک خورد ، تازه فهمیدم دروغ بود دنیایی که ساخته بودم،همه حرسم از اینه خودمو
نشناخته بودم، حالا این قفس شکسته راه آسمون شده باز، ولی تو قفس نشستم دیگه یادم رفته پــــــــــــرواز...
سه نفر رو هرگز نذار از زندگیت برن:آذری ها،آبانی ها،شهریوری ها،چون به درد و دلت گوش میدن.
سه نفر رو هرگز نرنجون:اردیبهشتی ها،تیری ها،دی ها،چون صادقن.
از سه نفر هرگز متنفر نباش:فروردینی ها،مهری ها،اسفندی ها،چون بهترینن.
سه نفر رو هرگز از دست نده:مردادی ها،خردادی ها،بهمنی ها،چون دوست واقعی هستن.
به زندگی فکر کن!
ولی برای زندگی غصه نخور
دیدن،حقیقت است،ولی درست دیدن،فضیلت
ادب خرجی ندارد،ولی همه چیز را میخردبا شروع هر صبح فکر کن تازه به دنیا آمدی
مهربان باش و دوست بدار،شاید فردایی نباشد
شاید فردایی باشد اما عزیزی نباشد.
به تاریخ های روی سنگ قبر نگاه کنید:تاریخ تولد-تاریخ مرگ!!
آنها فقط با یک خط فاصله از هم جدا شده اند،همین خط فاصله کوچیک نشاندهنده تمام مدتی است که روی زمین زندگی کرده ایم،
ما فقط به اندازه یک "خط فاصله"زندگی میکنیم!و ارزش این خط کوچیک را تنها کسانی میدانند که به ما عشق ورزیده اند،آنچه در زمان مرگ مهم
است پول و خانه وثروتی که باقی میگذاریم نیست، بلکه چگونه گذراندن این خط فاصله است. بیایید به چرایی خلقتمان بیندیشم بیایید بیشتر
یکدیگر را دوست داشته باشیم،بیشتر قدردانی کنیم،بیشتر احترام بگذاریم،بیشتر لبخند بزنیم و به یاد داشته باشیم که این "خط فاصله"خیلی
کوتاه است!خیلی کوتاه...!!!
